Перевод: с польского на русский

с русского на польский

opuścić lekcję

  • 1 opuścić

    глаг.
    • бросать
    • бросить
    • выбыть
    • выезжать
    • выехать
    • выпускать
    • выпустить
    • дезертировать
    • замедлять
    • кинуть
    • опустить
    • ослабить
    • ослаблять
    • оставить
    • оставлять
    • отбывать
    • отходить
    • побросать
    • поехать
    • покидать
    • покинуть
    • приспустить
    • проглядеть
    • пропускать
    • пропустить
    • уезжать
    • уехать
    • уходить
    * * *
    1) (porzucić) покинуть
    2) pot. opuścić (obniżyć cenę) разг. скинуть, сбавить (понизить цену)
    3) opuścić (obniżyć) опустить (переместить ниже)
    4) opuścić (pominąć) опустить, пропустить
    poniżyć разг. опустить (унизить)
    wulg. seks. wydymać, wyruchać (o stosunku homoseksualnym) жарг. сниж. секс. опустить (склонить к мужеложству)
    * * *
    opuszczę, opuści, opuszczony сов.
    1) опусти́ть

    opuścić głowę — опусти́ть го́лову

    opuścić flagę — опусти́ть (спусти́ть) флаг

    opuścić łódź na wodę — спусти́ть ло́дку на́ во́ду

    2) ски́нуть, сба́вить (це́ну)
    3) поки́нуть

    opuścić pokój — поки́нуть ко́мнату, вы́йти из ко́мнаты

    opuścić rodzinę — оста́вить семью́

    4) пропусти́ть

    opuścić linijkę — пропусти́ть строку́

    opuścić lekcję — пропусти́ть уро́к

    - opuścić szkołę
    - uczelnię
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opuścić

См. также в других словарях:

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • opuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opuszczaćam, opuszczaća, opuszczaćają, opuszczaćany {{/stl 8}}– opuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opuszczę, opuszczaćści, opuść, opuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»